Drenai Fort.

Isladêr kijkt even naar Dante, en ze luistert naar zijn
woorden. Dan merkt ze plots de mist op, en ze blijft
nog staan. "Waarom moeten we ons verstoppen? Vroeg
ze rustig aan hem, en ze sluit dan even de ogen.

"Hij is heel goed in anderen manipuleren, dat heb ik van hem geleerd." Zei Dante zacht en gebaarde de twee achter een dummy te gaan staan.
"Dus voor je eigen veiligheid, en die van mij, wacht op mijn teken." Zei hij en ging weer zitten, wachtend op de Hirachi.

"Hmm..." Zei Isladêr dan rustig en ze gaat dan maar
achter een dummy staan. Over haar veiligheid maakte
ze zich geen zorgen, aangezien ze wel beter wist. Maar
toch zou ze zich niet vertonen tot zijn teken, en ze had
wel zin om eens iemand aan te vallen. "Goed dan." Zei
ze rustig tegen Dante.

Jeira kwam de kamer binnen gestormd met een aantal Drenai wachters. "Daar is de hirachi!" Riep hij en de Drenai omsingelden Dante.
Dante zuchtte diep en bleef Jeira strak aankijken. "Mooie vermomming, maar je had niet zo moeten schreeuwen." Zei hij verveeld zonder zijn blik af te wenden.

Isladêr stond achter de dummy, maar ze had niet echt
zin om erachter te staan. Dan kijkt ze naar Dante, en
ze merkt dat hij omsingeld was.

Brasil tikte de leider van de wachters op z`n schouder.
De man week een beetje achteruit zodat je duidelijk kon opmaken dat hij bang was voor Brasil.
''Dat is mijn vriend die je daar omsingeld en hij is verre van Hirachi'' zei Brasil rustig maar kil.
Iedereen in het fort wist dat Brasil Hirachi`s verachtte dan zou hij nooit vriendschap met ze sluiten.
''Hij daarintegen is een ander verhaal'' zei Brasil en keek naar Jeira.

Isladêr besluipte die man, en ze greep hem vanachter.
Ze legde haar arm om zijn nek van de man, en dan
kijkt ze naar Brasil en Dante. Maar ze sleurt de man
dan naar achteren. Haar grip verstevigde ze even om
duidelijk te maken aan de man dat ze hem zo kon
doden.

Jeira raakte een beetje in paniek. "Die Hirachi heeft hun duidelijk gemanipuleerd! Negeer ze" Riep hij uit.
Dante keek met een opgetrokken wenkbrouw naar de anderen en greep Jeira bij zijn schouder.
"Je weet dat je het nooit van me hebt gewonnen." Zei hij kalm maar werd tegen de grond gesmeten door de Drenai wachters, die nog steeds dachten dat hij een Hirachi was.

Isladêr kijkt naar de wachters, en ze gaf hen een schok.
"Laat hem met rust." Zei ze dan boos tegen de wachters,
en ze kijkt naar de man. "En jij daar hou je bek." Zei ze
tegen Jeira.

Dante liet de mist dikker worden en kwam los uit de greep van de wachters, maar ook Jeira ontsnapte uit de greep van Islader en verstopte zich achter een dummy in de dichte mist.
Dante Imiteerde Jeira's stem en riep naar de wachters.
"Hij zit achter een dummy, grijp hem!" Riep hij.

Isladêr blijft gewoon rustig staan, maar merkte dat Jeira verdwenen
was. Dan kijkt ze om haar heen naar de dikke mist, en zij trachtte
dan het raam te vinden. Ze botste ergens tegen en ze schud haar
hoofd, en dan stapt ze naar het raam toe. Ze kijkt wat naar buiten,
en ze zucht even diep.

''This is so predictable'' zei Brasil droog.
Hij keek met zijn armen over elkaar geslagen naar alles.

Isladêr luisterde naar wat Brasil zij, en ze kijkt dan naar
buiten. Haar ogen had ze gericht naar buiten, en ze ademde
rustig in en uit.

De wachters en Jeira waren verdwenen toen Dante de mist liet verdwijnen.
"Typisch... Hij weet altijd te ontkomen." Zei Dante lichtelijk geirriteerd.
"Jullie hadden het over een plan?" Zei hij en keerde zich naar de twee overgebleven Drenai.

Isladêr liet haar lichaam weer naar achter buigen, en
ze kijkt zo naar de twee mannen. Haar ogen hield ze
dan ook gericht op hun, en een korte glimlach was
weer eens te zien. Zo blijft ze een tijdje staan, en dan
rechtte ze haar rug weer gewoon.

''Ik zei alleen dat dit vrij voorspelbaar was'' zei Brasil nog steeds droog.
Hij leunde tegen de muur met nog steeds zijn armen over elkaar geslagen.

Dante sprong behendig op een van de dummy's en bleef gehurkt daarop zitten.
"Voordat Jeira binnenviel.." Zei hij daarna monotoon.

"Ik vroeg jullie alleen of jullie iets wilde doen." Zei
Isladêr dan erg kalmpjes, en ze kijkt beide rustig
aan. Haar ogen straalden kalmte uit, en ook was
dat aan haar houding te merken.

"Mischien, maar ik heb geen idee wat.." Zei Dante redelijk ongeintresseerd.
Hij keek van de een naar de ander. "Volgens mij is drie te veel, of niet soms?" Zei hij zacht en sprong van de dummy af.

Isladêr kijkt echter verbaasd met wat Dante zei over
drie teveel. Ze schud haar hoofd dan, en ze kijkt hem
aan. "Nee hoor." Zei ze dan maar rustig.

Brasil trok zijn wenkbrauw op.
''Doe niet zo gestoort tuurlijk niet'' zei hij alsof Dante net een grap had verteld.

"Hoe meer zielen, hoe meer vreugde en plezier."
Zei Isladêr dan heel even serieus, nouja dat hield
ze niet echt lang vol. Ze trachtte haar lach in te
houden, en ze kijkt dan nog even naar buiten.
Normaal zat ze meer op zichzelf, maar wat leuk
gezelschap kon geen kwaad.

Dante keek de twee met opgetrokken wenkbrauw aan.
"Hmmm... Maar wat gaan we dan doen?" Zei hij terwijl hij tegen de dummy aanleunde.

"Zoals ik net al zei kiezen jullie maar." Zei Isladêr dan erg rustig
en ze keek van Dante naar Brasil en zo weer terug. Voor haar
maakte het niet uit, van wat ze gingen doen. Zolang ze maar
plezier had, niet dat ze dat echt nodig had ofzo.

"Mij boeit t niet..." Zei Dante emotieloos en keek ook door het raam naar buiten.
Waar zou Ruby uithangen, die is altijd zo vrolijk, die weet altijd wat te verzinnen. Dacht hij.
Hij haalde zijn schouders op en keek de anderen weer aan. "Dat word dan een interessant tripje.."